دهی به بغداد، (ناظم الاطباء)، قریه ای است از اعمال کلواذا از نواحی بغداد و در آن بوستانها و گردشگاه هایی بود که مردم بیکاره و اهل تفریح بدانجا میرفتند، حسین بن ضحاک خلیع گوید: احب الفی ٔ من نخلات باری و جوسفها لمشید بالصفیح ...، (از معجم البلدان)، و رجوع به تاج العروس و مراصدالاطلاع شود
دهی به بغداد، (ناظم الاطباء)، قریه ای است از اعمال کلواذا از نواحی بغداد و در آن بوستانها و گردشگاه هایی بود که مردم بیکاره و اهل تفریح بدانجا میرفتند، حسین بن ضحاک خلیع گوید: احب الفی ٔ من نخلات باری و جوسفها لمشید بالصفیح ...، (از معجم البلدان)، و رجوع به تاج العروس و مراصدالاطلاع شود
دهی است به بغدادنزدیک عکبرا و سیوف را نسبت بدان دهند. (از منتهی الارب). دهی است به بغداد و شمشیر را بدان نسبت دهند. (ناظم الاطباء). و رجوع به قاموس الاعلام ترکی ج 2 شود
دهی است به بغدادنزدیک عکبرا و سیوف را نسبت بدان دهند. (از منتهی الارب). دهی است به بغداد و شمشیر را بدان نسبت دهند. (ناظم الاطباء). و رجوع به قاموس الاعلام ترکی ج 2 شود
دهی است از مضافات بغداد. (منتهی الارب) ، تعلیم دادن. آموختن، به انجام رسانیدن. (ناظم الاطباء) ، حبس کردن. (یادداشت مؤلف). رجوع به ساختن درهمین لغت نامه شود، جعل کردن. ساختن
دهی است از مضافات بغداد. (منتهی الارب) ، تعلیم دادن. آموختن، به انجام رسانیدن. (ناظم الاطباء) ، حبس کردن. (یادداشت مؤلف). رجوع به ساختن درهمین لغت نامه شود، جعل کردن. ساختن
ابومحمد جعفر بن احمد بن حسین بن احمد بن جعفر سراج معروف به قاری بغدادی. از قراء است. ابن عساکر گوید: وی از بزرگان علماء در حدیث و قرائت و نحو و لغت و عروض بود در بغداد به دنیا آمد و به مکه و شام و مصر سفر کرد و به صور چندین مرتبه رفت و آمد نمود و سرانجام به بغداد برگشت و از ابوعلی علی بن شاذان و ابوالقاسم تنوخی و جماعتی روایت شنید. از وی سلفی روایت کند و گوید که وی استادهای فراوان دیده است. خطیب بغدادی فوائد او را در پنج جزء بیرون داده است. تألیفاتی دارد، او راست: 1- نظم التنبیه فی الفقه. 2- نظم المناسک. 3- مصارع العشاق. 4- زهد السودان. وی به سال 500 یا 501 یا 502 هجری قمری وفات یافت و در باب ابرز دفن شد. مصارع العشاق کتابی است مشتمل بر داستانهای لطیف و قصه های ظریف و دارای بیست وچهار جزء است. مؤلف در جزء اول آن چنین نوشته است: هذا کتاب مصارع العشاق صرعتهم ایدی نوی و فراق تصنیف من لدغ الفراق فؤاده و تطلب الراقی فعز الراقی. این کتاب به سال 1301/2 در مطبعۀ الجوائب و به سال 1325 هجری قمری / 1908 میلادی در مطبعۀ سعادت و به سال 1324 هجری قمری / 1907 میلادی در مطبعه التقدم به چاپ رسیده است. (معجم المطبوعات ج 1 ستون 1016 و 1017 و ج 2 ستون 1480) (ابن خلکان ج 1 ص 121) (ریحانه الادب ج 3 ص 257 و روضات ص 161). و رجوع به جعفر و ابومحمد جعفر بن احمد و ابن السراج ابومحمد جعفر شود
ابومحمد جعفر بن احمد بن حسین بن احمد بن جعفر سراج معروف به قاری بغدادی. از قراء است. ابن عساکر گوید: وی از بزرگان علماء در حدیث و قرائت و نحو و لغت و عروض بود در بغداد به دنیا آمد و به مکه و شام و مصر سفر کرد و به صور چندین مرتبه رفت و آمد نمود و سرانجام به بغداد برگشت و از ابوعلی علی بن شاذان و ابوالقاسم تنوخی و جماعتی روایت شنید. از وی سلفی روایت کند و گوید که وی استادهای فراوان دیده است. خطیب بغدادی فوائد او را در پنج جزء بیرون داده است. تألیفاتی دارد، او راست: 1- نظم التنبیه فی الفقه. 2- نظم المناسک. 3- مصارع العشاق. 4- زهد السودان. وی به سال 500 یا 501 یا 502 هجری قمری وفات یافت و در باب ابرز دفن شد. مصارع العشاق کتابی است مشتمل بر داستانهای لطیف و قصه های ظریف و دارای بیست وچهار جزء است. مؤلف در جزء اول آن چنین نوشته است: هذا کتاب مصارع العشاق صرعتهم ایدی نوی و فراق تصنیف من لدغ الفراق فؤاده و تطلب الراقی فعز الراقی. این کتاب به سال 1301/2 در مطبعۀ الجوائب و به سال 1325 هجری قمری / 1908 میلادی در مطبعۀ سعادت و به سال 1324 هجری قمری / 1907 میلادی در مطبعه التقدم به چاپ رسیده است. (معجم المطبوعات ج 1 ستون 1016 و 1017 و ج 2 ستون 1480) (ابن خلکان ج 1 ص 121) (ریحانه الادب ج 3 ص 257 و روضات ص 161). و رجوع به جعفر و ابومحمد جعفر بن احمد و ابن السراج ابومحمد جعفر شود
ابن محمد بن القاسم یا محمد بن احمد، مشهور به ابوعلی رودباری بغدادی. رجوع به ابوعلی رودباری احمد بن محمد بن القاسم یا محمد بن احمد... و رجوع بروضات الجنات ص 59 شود
ابن محمد بن القاسم یا محمد بن احمد، مشهور به ابوعلی رودباری بغدادی. رجوع به ابوعلی رودباری احمد بن محمد بن القاسم یا محمد بن احمد... و رجوع بروضات الجنات ص 59 شود
